Enteroskopia

Enteroskopia  to badanie umożliwiające diagnostykę chorób umiejscowionych w całym jelicie cienkim. W trakcie badania istnieje możliwość pobrania wycinków i wykonywania zabiegów terapeutycznych (usuwanie polipów, elektrokoagulacja zmian w jelicie).

Istnieje kilka typów enteroskopów (enteroskopia dwubalonowa, jednobalonowa, enteroskopia spiralna) - wybór metody zależy od dostępności aparatu i doświadczenia ośrodka wykonującego badanie.

Wskazania do enteroskopii

Zwykle wskazaniem do enteroskopii jest podejrzenie choroby w jelicie cienkim. Jednym z najczęstszych wskazań jest niedokrwistość o niejasnej przyczynie albo krwawienie z przewodu pokarmowego, którego źródła nie udało się zdiagnozować innymi metodami. Badanie to wykorzystywane jest w diagnostyce chorób zapalnych jelit (choroba Crohna), zaburzeń wchłaniania, podejrzenia polipów spontanicznych i uwarunkowanych genetycznie, podejrzenia chorób nowotworowych.

Przebieg badania

Enteroskopia wykonywana jest najczęściej w znieczuleniu ogólnym. Aparat może być zakładany przez jamę ustną lub odbyt w zależności od lokalizacji spodziewanej patologii - aby ocenić całe jelito cienkie należy wykonać badanie z obu dostępów. Aktualnie wprowadzane są nowe typy enteroskopów pozwalające ocenę całego jelita cienkiego u około 80% pacjentów z dostępu przez usta.

Przygotowanie do enteroskopii

Przygotowanie do enteroskopii zależy od drogi wprowadzania enteroskopu. Przed wprowadzeniem enteroskopu przez jamę ustną obowiązuje pozostawanie na czczo co najmniej przez 10 godzin, a przed badaniem od strony odbytu konieczne jest przygotowanie specjalnymi preparatami przeczyszczającymi, tak jak przed kolonoskopią.

Powikłania enteroskopii

Enteroskopia diagnostyczna wiąże się z małą częstością powikłań (ok. 1%), z których najpoważniejsze to ostre zapalenie trzustki. Ryzyko powikłań wzrasta w przypadku enteroskopii terapeutycznych.